İlk kez dudaklarım bir erkeğin dudaklarına değiyordu.O

İlk kez dudaklarım bir erkeğin dudaklarına değiyordu.O yatağımda yatıyor.Üzerinde ben.Öpüyor beni.Tutkuyla...İlk olmanın verdiği farklılıkla.Gözlerim kapanıyor.Onunkileri görmüyorum.Heyecandan ağzım kurumuş.Ama içimde uyanan duyguların farkındayım.Ateşin bedenimi yakmaya başladığını hissedebiliyorum.Hızlı gittiğimin farkındayım.Söylenen sözleri,düşünülen hayalleri birer birer yıkıyorum.Büyüyü görmek istiyorum.Söylenen,bahsedilen büyü...İki beden buluşunca ortaya çıkan...Ama hissedemiyorum.Aşk yok çünkü.Arzu var,tutku var.Ama aşk yok.Hani olmaycaktı aşksız bazı şeyler.Demek insanın düşünceleri değişiyor.Karşında beğendiğin bir vücut.O da istiyor seni.O zaman karşı çıkılabiliyor aşka demek ki.Yanlış,biliyorum.Ama oluyor işte.İlk kez hissediyorum bir erkeğin sertleşmiş penisini.İlk kez yaşayacağımı biliyorum.Her şey bir anda oluyor.İçimde...Hayal edilen gibi değil ama.Şimdi düşünüyorum da adi ve basit.Ama yine de pişmanlık duymuyorum.Bu dünya çok gördü bir anlık tutkular için boşa giden şeyleri.Farklı değil seninki de.Bekleme ölümsüz aşkı dedi kulaklarıma birisi.Yüzünü görmek isterdim.O zaman her şey daha açık olurdu.Görebilirdim belki gerçek duygularını.Gözler saklayamıyor yalanları.Yaptığımız adice miydi?Her gidiş gelişte kendimden bir parçamı kaybediyor muydum?Hayır hayır...İnsan bunlarla kirlenmez.Biliyorum.Ama içimdeki duyguları kirletiyor.Basitleştiriyor.Gerçeği yüzüne vuruyor bunlar.Hayaller gibi değil gerçek.Daha ağır daha zor...Ama yüzleşmek lazım değil mi hayatla?Acıtsa da yaşamak istedim.Yanlış olsa da istedim.Belki de yanlış olan bunu bu kadar sorgulamak.Belki de basit olmak gerek.Ama yine de korktuğum,ateşi ortaya çıkarırken duyguların yanmaya başlaması.Duygular sonsuza kadar aynı ateşle yanmıyor.Arzu öne geçiyor.Arzuyu besleyen duygu değil mi?Ya da duyguyu besleyen arzu değildir de nedir?Bu söylendiğim aşkın bir parçası.Sadece cinsellikle yaklaşıldığında geçersiz kalıyor.Ben neyle yaklaşmıştım ona.Cinsellik,beğeni,sevgi,tutku,açlık hangisiyle açtım ona kendimi.Hala sorguluyorum.Bilmiyorum.Neden o diğerlerinden daha farklı olmuştu benim için.Bir fotoğrafla galiba.Pembe bir lacoste,beyaz bir pantolon,bir de güneş gözlüğü.Uzun boylu,geniş omuzlu.Etkilenmiştim.O akşam boşluğuma gelmişti.Tam hatırlamıyorum ama gardımı düşürdüğüm bir akşamdı benim için.Bazen duygu yoğunluğundan sarhoş gibi oluyorum.Sarhoş gibi eğlenceli,o kadar açık.O akşamda öyleydi.Loş bir yerde ışık oldu benim için.Umutlarımın söndüğü zamanlar.Yazıştık.Kendimden bahsettim.O da.Ama yazışmaların ağırlığı cinsellik dolu.İstekli vücutlar internette dolaşıyor.Aşk için,seks için,boşalmak için,kirletmek için.Herkes farklı.Başından belliyken her şey neden başka şeyler bekledim ki ondan?Anlayamadım galiba.Kendime fazla güvendim.Duygularıma el sürülemeyeceğini düşündüm.Ama elleri bedenimdeyken içime zarar geleceğini düşünemedim.Ruhumun zedeleneceğini.Hani bir anlık zevkler için neler yok oluyor denir ya.Ucundan anlamış oldum.Bir kerelik değil bu dediğim.Defalarca...Benim hatam dedim başlarında.O konuşmak için gidelim derken sahile.Davet ettim evime.Niyeti belliydi aslında.Garip değil aslında yanında ne olur ne olmaz diye prezervatif getirmesi.Çok farklı değildim ondan.Onu yargılamaya hakkım yok.İkimizde erkeğiz ve istek doluyuz.Fazla düşünülücek bir şey yok aslında.Ama içimdeki, onu eve davet etmeseydim,sahile gidip konuşsaydık her şey daha mı farklı olurdu diyor.Belki bu bir kandırmaca.Olan yine aynı olurdu.Ama hala sanki kaybedilmiş bir şans gibi geliyor bana.İnanmak istediğim daha basit bir şans.Onun yanında kendimi ifade edemiyorum.Cümle kuramıyorum.Gözlerine bakamıyorum.Gözler o kadar açık ki onlara bakınca başka bir şey düşünemez oluyorum.Buna etkilenme mi deniyor.Aşk değil,biliyorum.Bunun adı duygusal açlık.Öyle bir anda çıktı ki karşıma içime işleyebildi.Komik...Yazdıklarımdan ondan etkilendiğim çıkıyor.Doğru ama bu neden?Bedeni olabilir,ya ilk oluşu.En büyük sebep ilk oluşu.Farklıyız hem de çok.Uyuşamayız biliyorum.Ama deneyimsizim,daha çok toyum.Yaşanılarak öğrenilecek duygular bunlar.İlk dokunma,ilk öpüşme,ilk uyanış,ilk haykırış...Daha hayata yeni başlıyorum.Emeklerken koşmayı düşlüyorum.Ama emeklekte zorlanınca her şeyi bırakmak istiyorum.Saçmalık bu yaptığım.Geçmişi bu kadar sorgulamak,ona bu kadar bağlanmak,düşünmek hata.Geleceğimi elimden alacak izin verirsem.Kendime laf geçirtmek en zor olanı.O kadar boşluktayım ki olamayacağını bildiğim şeylere sarılmak hoşuma gidiyor.Fitil bir kez yakıldı mı aşkı buluna kadar sönmüyor.Yanıyor,yanıyor en sonunda senden de bir şeyler götürüyor.Ne olduğunu bilebilecek miyim acaba?