hey orda mısın.eğer senin de benim gibi mozilla ayarların

hey orda mısın.eğer senin de benim gibi mozilla ayarların girdiğin her siteyi siliyorsa yoksun.ama eğer değilse varsın.o kadar da önemi yok galiba artık.ama ruhani yüceliği sanki bir an anladım.bunu derken demek istediğim kelimelerin anlamlarını yitirmesi gibi yada artık önemi olmaması gibi.bu mu benim ruhani anlayışım :) şu anda ne hissediyorum.neden bunu anlamaya çalışıyorum.kelime bulamıyorum işte.bulmak zorunda mıyım.sana söyleyebilceğim en doğru şey teşekkür etmek.başka bir şey diyemiyorum demek istemiyorum.5 gün :) 5 gün :) 5 gün :) galiba bu laf bir yerde geçince aklıma sen geliceksin.yada dönme dolap yada atlı karınca yada seninle ilgili bir çok şeyi gödüğümde.ne hissediyorum gerçekten.adını söylesene.ne hissediyorum.bilmiyor muyum.senle şunu yapamadım üzülüyorum.aynı yastığı paylaşıp bakışmak.sevgili gibi hissettim dedim ya bu gerçekti.çimlere yatmam ve aynı yatakta bakışmak işte benim sevgiliyle yapılacakların en güzel hayallerim.sevgili değildik belki ama sevgiliymiş gibi hissettim bu gerçekti.gözlerine baktığımda ne gördüğümü anlayamıyorum.o yeteneği kazanamamışım.seni sevdim mi aşık mı oldum her zamanki gibi bilmiyorum.artık önemi de yok galiba.seni dinlemek hoşuma gitti bu gece.benim hakkımda doğru yada yanlış bir şeyler söyledin.hoşuma gitti.ama dediğin gibi farklı dünyaların insanlarıyız.(burası arabesklik kokuyor :) aklımdakiler uçup gitmeden yazmalıyım.bir anını bile unutmak istemiyorum.ama mümkün değil.dedin ya keşke sen yada ben faklı olsaydık.ister miydim acaba.şu an istemek geldi içimden.ama ben böyle olmaya devam ettikçe düşüncemin değişmeyeceği ne malum.ne hissettim sana karşı.sen ne hissettin bana karşı.o kadar konuştun.ama ben beni sevmeni isterdim.bu saçmalıklarla dolu halimle değil tabi.ama yinede isterdim.bencilce sanırım.saat 23:07 gün bitmeden yayınlamalıyım.artık pek bi önemi kalmadı galiba.hiç kelimeleri düzgün kurmakla da ilgilenemem.yazıyorum sadece.okunacak mı acaba.önemi yok diyerek düşünmemeye çalışıyorum.sana her şeyi göstermek isterdim.içimdeki duguları,düşüneleri.her şeyi.ama tabi mümkün değil.beni yanlış anladığın noktalar var.artık önemi yok di mi :) ne kadar çok şey söyledin.bir çok şeyi yanlış anlamışsın dedin.ama ben sığ düşünmüyorum gerçekten.seni soğutmak için mi öyle davrandım.neden yaptım.yada ne yaptım.seni öpmemi isterken öpmediğim için üzülüyorum.en son giderken bir kez bile sarılmayı isteyemezken seni öpmemenin pişmanlığını yaşıyorum.öpmek istiyorum seni.dokunmak istiyorum sana.cinsellikle karıştırma bunu.öpmek dokunmak istiyorum sadece.olamayacağını bildiğim halde.ama hayali bile umut verici.neden o sandalyede rahatsız bir biçimde otururken yatağa yatmaya teklif etmedin.ya da seni öpmemi isterken neden seni öpmedim.galiba o sırada senden ayrılmak istiyordum.o yüzden.ama şimdi.komik.benim şu anda hiç bir şey istemeye hakkım yok.arkadaşlığı da aldın.almalıydın ewet.seni göremicem.sana dokunamıcam.şansım varken bunu yapmadım.ama şimdi.komik.seni şimdi istiyorum ya sonra.yine mi değişicek fikirlerim.sana msnden yazamıcam artık.seninle konuşamacım bile.düşüncesi üzüyor beni.neyse en iyisi düşünmemek.yarın 1 temmuz güzel bir başlangıç yapmak isterim.konulan milatlara inanmıyorum belki.daha önceden çok denedim.ama işte 1 temmuz.sanki daha özel gibi.beni gerçekten sevmedin mi.benden hoşlanmadın mı.bana yardım mı etmek mi istedin gerçekten.hissettiğin bu muydu sadece.ben senin sadece eğlence istediğin diye bişey düşünmedim.sen öyle düşündüğümü sandın.yada çok farklı anlamlar yüklediğini.ne bileyim ya.senden kaçmak istedim.istemedim seni bir an yanımda.olmasın dedim.kırmadan üzmeden nasıl bitiririm diye düşündüm.ama şimdi.komik.komik demem acizliğimin ifadesi.derinliğini gecelerde gösteriyorsun.ama zaman her zaman gece değil.insan her zaman aynı insan da değil.o yüzden her halinle demek diye birşey söyledin bana.işte doğru.gecesiyle gündüzüyle.kırık konuşmasıyla,yürüyüşüyle,el kol hareketleriyle,bedeniyle yüzüyle her şeyiyle sevmek.aklım almıyor.her şeyiyle sevmeyi.belki bir gün öğrenirim.ben konuşmandan hoşlanmıyorsam bunu değiştirmeni bekleyebilir miyim.seni konuşmanla sevebilir miyim.hoşlanmasamda bunu kabullenebilir miyim.dikkat çeksede gocunmaya bilir miyim.olabilir galiba.olur.olur.seni öpmek istiyorum.seni öpmek istiyorum.dudaklarına değmek istiyorum.ruhunun derinliğine dalmak istiyorum.içine ordan ulaşırım belki.dokunmak istiyorum.uyumak yatmak çimenlere uzanmak bakışmak.anlamaya çalışmak yada çalışmamak.istiyorum.ama bunlar geçici bi büyü olmasın.daha önce olmuştu.ama bu başka.bu sefer büyü değil sanki.çok daha güçlü.çok daha özel.seni neden öpmedim.çünkü o esnada senden nasıl ayrılsam diye düşünüyordum.kırmadan üzmeden.tabi sen seni üzemiceğimi söyledin.ama ben üzmekten ziyade hissettirmeden uzaklaşmak istedim.hatta 4 temmuza kadar seninle vakit geçirip birbirimize uygun olmadığımızı anlamanı istedim.hatta sıkılmamız bir ara benim hoşuma bile gitti.istediğim şey gerçekleşiyor gibiydi.ama meydanda oturup konuşmalar başlayınca her şey değişti.bu sefer sen olamayacağını anlattın.doğruydu.böyle olamazdı.ben sana uzaklaşman için daha kötü yüzümü mü gösterdim.offfff.uzaklaş diye seni öpmedim.seninle yatağa oturup bakışmadım.ama şimdi.komik.komik.artık her şey anlamsızlaştı.ama yinede yazıyorum.okusanda okumasanda yazıyorum.bir şekilde boşalmam lazım.anla.her şeyin anlamsızlaşması bana ruhaniyeti aklıma getiriyor.benim aklıma gelen bu.acaba beni sadece içimdeki ufak iyilik , beyazlık için mi sevdin.yada hoşalandın.adı her neyse.sadece yardım etmek mi istedin.sadece iyilik mi yapmak istedin.bunun cevabını bilemicem sanırım.dediklerin doğru muydu.sadece bana yardım etmek mi istedin.bunu da düşünmek istemiyorum.düşündükçe…konuşmalardan sonra ayrılamak istememem.biraz daha vakit geçirmek istemem.uykum geldi.ve şu anda senin kollarında yatmak isterdim.yorgunum.tam uyuma modundayım.seninle uyumak isterdim.sana dokunmak.ama artık boş.yardım etmek istedin sen ve o yardım senin için biraz ağır geldi.eğer bu dediklerin doğruysa olmuş olan en iyisiydi.yardım edilmeyi istenmeyi öğrenmem benim için çok daha iyi.bari yardım edilerek hiç bir şey yaşanmayacak.yaşanmayacaksa yaşanmasın.yediğim kirazların çöpünü ve sarılı mendilleri atarken ne hissediyorsun gerçekten.beni öpmeni isterken ne hissediyorsun gerçekten.yardım etmek mi sınamak mı neydi gerçekten.senin o anki durumunu benden uzaklaş diye mi üstelemedim.bilmiyorum.neden o anki durumu senle paylaşmadım.senden uzaklaşmak istiyodum çünkü.şimdi.komik.artık ne hissettiğim konusunda ne istediğim konusunda hiçbir şey düşünemiyorum.o yetimi kaybettim.bitti artık.sen bana yardım etmek istedin ama ben biraz fazla kaçtım.olmayacağını çok güzel anlattın.dönme dolaba bile bindirdin.hatırlamam için.ewet hatırlıcam ama hatırlarken ne hissedicem.gözlerinin içine bakarken ne gördüm.sanki beni seven birilerini gördüm.sen ne gördün ben de.ne gördüm anlamıyorum.bütün yalanlar dökülsün.açık açık her şey konuşulsun.ben o gözlere bakarken yardımdan daha fazlasını gördüm sanki.yanılmış olabilirim.bencilliğimden olabilir.ama artık ne fark eder.bitmiş.benim gözlerimde ne vardı.sen ne gördün.anlayabildiğini söyledin.ne anladın.senden kaçmak istediğimi gördün odanda.ama meydandaki konuşmadan sonra binilen dönem dolaptaki gözler aynı gözler miydi.benim gözlerim hala kaçmak mı istiyordu.anladın mı içimdekileri.ben seninkileri anlayamıyorum.ben yalan konuşamam.zaten kızarığım.yalan konuştukça kızarırım.konuşamıyorum.sen bu kadar güzel konuşurken konuşamıyorum.artık bitti di mi.ne önemi var.bu saçmalıkların tekrar yaşanmayacağını kim garanti verebilir.istemediğimi anlayınca beni gönderdin mi yoksa sende gerçekten istemiyor muydun.sadece yardım mı etmek istiyordun.gerçekten o kadar farklı ve birbirimize ulaşılmaz mıydık.ne hissettin bana.ben ne hissettim sana.geceleri başka gündüzleri bambaşka.dediğin gibi farklı mıydı dünyamız.dediğin gibi her şeyi yanlış mı anlamışım.kavramları yanlış mı hissetmişim.çok acı o zaman.eğer okuyorsan lütfen üzülme.bu yollardan geçerken acısız geçilmiyor.kendin biliyorsun.bu olması gereken bişey.sen ol yada olma.ama teşekkür ederim.her şey için teşekkür ederim.

1 temmuz oldu geciktim

Les Chansons D'Amour - Ma Mémoire Sale

Aşktan bu kadar dem vuran insanlar neler yapıyor değil mi?~

Aşktan bu kadar dem vuran insanlar neler yapıyor değil mi?~ Okyanu∫takί rüzgar ~ hayali sevgilime yazdığım yazıya "Böyle söylerken kendini başkasının kollarına terkedenler de var." demişti.Yorum yapmamışım.Yazıyı bu olaylar olduğundan önce mi yazdım yoksa sonra mı hatırlamıyorum.Hem ne fark eder.İnsanlar aşk hakkında ne kadar güzel şeyler söylüyorlar,neler yazılıyor,neler çiziliyor.Herkes aşkını arıyor.Neden çok azımız gerçek aşka ulaşıyor?Neden aranan sevgili bulunamıyor?Yoksa hayat hayallerdeki gibi değil mi?Hayaller o kadar gerçek ki bazen kendimi kandırdığıma inanıyorum.Ama yine de aşka inanmak istiyorum.İçimdeki aşk inancı korlanmış kömür gibi.Birisi alevlerse canlanabilecek kadar canlı ama dokunulmazsa sönecek kadar da bitkin.Bu yaşta bunları bu kadar takmak hiç iyi değil.Daha önceden Tanrıyı,dini sorgularken sıkılınca aşkı sorgulamaya başladım sanırım.İnsanoğlu ne garip.Hayat ne garip.Ne kadar zıtlıkları içinde barındırıyor.Nasıl kendisiyle çelişebiliyor.Nasıl kendi yaptığını kendi yıkıyor.

İlk kez dudaklarım bir erkeğin dudaklarına değiyordu.O

İlk kez dudaklarım bir erkeğin dudaklarına değiyordu.O yatağımda yatıyor.Üzerinde ben.Öpüyor beni.Tutkuyla...İlk olmanın verdiği farklılıkla.Gözlerim kapanıyor.Onunkileri görmüyorum.Heyecandan ağzım kurumuş.Ama içimde uyanan duyguların farkındayım.Ateşin bedenimi yakmaya başladığını hissedebiliyorum.Hızlı gittiğimin farkındayım.Söylenen sözleri,düşünülen hayalleri birer birer yıkıyorum.Büyüyü görmek istiyorum.Söylenen,bahsedilen büyü...İki beden buluşunca ortaya çıkan...Ama hissedemiyorum.Aşk yok çünkü.Arzu var,tutku var.Ama aşk yok.Hani olmaycaktı aşksız bazı şeyler.Demek insanın düşünceleri değişiyor.Karşında beğendiğin bir vücut.O da istiyor seni.O zaman karşı çıkılabiliyor aşka demek ki.Yanlış,biliyorum.Ama oluyor işte.İlk kez hissediyorum bir erkeğin sertleşmiş penisini.İlk kez yaşayacağımı biliyorum.Her şey bir anda oluyor.İçimde...Hayal edilen gibi değil ama.Şimdi düşünüyorum da adi ve basit.Ama yine de pişmanlık duymuyorum.Bu dünya çok gördü bir anlık tutkular için boşa giden şeyleri.Farklı değil seninki de.Bekleme ölümsüz aşkı dedi kulaklarıma birisi.Yüzünü görmek isterdim.O zaman her şey daha açık olurdu.Görebilirdim belki gerçek duygularını.Gözler saklayamıyor yalanları.Yaptığımız adice miydi?Her gidiş gelişte kendimden bir parçamı kaybediyor muydum?Hayır hayır...İnsan bunlarla kirlenmez.Biliyorum.Ama içimdeki duyguları kirletiyor.Basitleştiriyor.Gerçeği yüzüne vuruyor bunlar.Hayaller gibi değil gerçek.Daha ağır daha zor...Ama yüzleşmek lazım değil mi hayatla?Acıtsa da yaşamak istedim.Yanlış olsa da istedim.Belki de yanlış olan bunu bu kadar sorgulamak.Belki de basit olmak gerek.Ama yine de korktuğum,ateşi ortaya çıkarırken duyguların yanmaya başlaması.Duygular sonsuza kadar aynı ateşle yanmıyor.Arzu öne geçiyor.Arzuyu besleyen duygu değil mi?Ya da duyguyu besleyen arzu değildir de nedir?Bu söylendiğim aşkın bir parçası.Sadece cinsellikle yaklaşıldığında geçersiz kalıyor.Ben neyle yaklaşmıştım ona.Cinsellik,beğeni,sevgi,tutku,açlık hangisiyle açtım ona kendimi.Hala sorguluyorum.Bilmiyorum.Neden o diğerlerinden daha farklı olmuştu benim için.Bir fotoğrafla galiba.Pembe bir lacoste,beyaz bir pantolon,bir de güneş gözlüğü.Uzun boylu,geniş omuzlu.Etkilenmiştim.O akşam boşluğuma gelmişti.Tam hatırlamıyorum ama gardımı düşürdüğüm bir akşamdı benim için.Bazen duygu yoğunluğundan sarhoş gibi oluyorum.Sarhoş gibi eğlenceli,o kadar açık.O akşamda öyleydi.Loş bir yerde ışık oldu benim için.Umutlarımın söndüğü zamanlar.Yazıştık.Kendimden bahsettim.O da.Ama yazışmaların ağırlığı cinsellik dolu.İstekli vücutlar internette dolaşıyor.Aşk için,seks için,boşalmak için,kirletmek için.Herkes farklı.Başından belliyken her şey neden başka şeyler bekledim ki ondan?Anlayamadım galiba.Kendime fazla güvendim.Duygularıma el sürülemeyeceğini düşündüm.Ama elleri bedenimdeyken içime zarar geleceğini düşünemedim.Ruhumun zedeleneceğini.Hani bir anlık zevkler için neler yok oluyor denir ya.Ucundan anlamış oldum.Bir kerelik değil bu dediğim.Defalarca...Benim hatam dedim başlarında.O konuşmak için gidelim derken sahile.Davet ettim evime.Niyeti belliydi aslında.Garip değil aslında yanında ne olur ne olmaz diye prezervatif getirmesi.Çok farklı değildim ondan.Onu yargılamaya hakkım yok.İkimizde erkeğiz ve istek doluyuz.Fazla düşünülücek bir şey yok aslında.Ama içimdeki, onu eve davet etmeseydim,sahile gidip konuşsaydık her şey daha mı farklı olurdu diyor.Belki bu bir kandırmaca.Olan yine aynı olurdu.Ama hala sanki kaybedilmiş bir şans gibi geliyor bana.İnanmak istediğim daha basit bir şans.Onun yanında kendimi ifade edemiyorum.Cümle kuramıyorum.Gözlerine bakamıyorum.Gözler o kadar açık ki onlara bakınca başka bir şey düşünemez oluyorum.Buna etkilenme mi deniyor.Aşk değil,biliyorum.Bunun adı duygusal açlık.Öyle bir anda çıktı ki karşıma içime işleyebildi.Komik...Yazdıklarımdan ondan etkilendiğim çıkıyor.Doğru ama bu neden?Bedeni olabilir,ya ilk oluşu.En büyük sebep ilk oluşu.Farklıyız hem de çok.Uyuşamayız biliyorum.Ama deneyimsizim,daha çok toyum.Yaşanılarak öğrenilecek duygular bunlar.İlk dokunma,ilk öpüşme,ilk uyanış,ilk haykırış...Daha hayata yeni başlıyorum.Emeklerken koşmayı düşlüyorum.Ama emeklekte zorlanınca her şeyi bırakmak istiyorum.Saçmalık bu yaptığım.Geçmişi bu kadar sorgulamak,ona bu kadar bağlanmak,düşünmek hata.Geleceğimi elimden alacak izin verirsem.Kendime laf geçirtmek en zor olanı.O kadar boşluktayım ki olamayacağını bildiğim şeylere sarılmak hoşuma gidiyor.Fitil bir kez yakıldı mı aşkı buluna kadar sönmüyor.Yanıyor,yanıyor en sonunda senden de bir şeyler götürüyor.Ne olduğunu bilebilecek miyim acaba?

Merakla okuduğum blog yazarı blogunu kapatmış.Bahsettiğim blog

Merakla okuduğum blog yazarı blogunu kapatmış.Bahsettiğim blog biseksüel.blogspot.com Neden kapatmış anlayamadım.Son yazısını okuyamadım.Bir aşk yaşıyordu ve bunu günü gününe anlatıyordu.Özendiğim bir şeyin yaşanabiliyor olması beni mutlu ediyordu.Ahmet'le olan aşkının derinliğini bilmesemde hissedebiliyordum.Duygusal şeylere aç iki insanın buluşması gibiydi aşkları.Keşke kapatmasaydı blogunu.Belki haklı bir nedeni vardı bilmiyorum ama yine de onun samiyetini çok seviyordum.Kendi yaşayamadığım duyguları başkalarının yaşaması beni ben yaşamış gibi mutlu ediyordu.Gay aşka inancım artıyordu. Gaykedi ve Günah Yüklenen Adam'dan sonra bir ışık daha vardı önümde.Hem de bu aşkı her gün takip etmek hoşuma gidiyordu.Kapatma nedenini merak ediyorum gerçekten.Bu yazıyı okuyacağını sanmıyorum.Ama keşke bizi kendi hayatından çıkarmasaydı.Blog bir nevi kendi hayatını başkalarına açma aracı.Kendini ,tanımadığın insanlar da olsa, yazıyla ya da konuşarak anlatmak rahatlatıcı oluyor.Tanımadığın insanlara yazdığın için çok daha net çok daha cesur ayrıca.Başkalarının ne düşündüğünün senin için pek bir önemi olmuyor buralarda.Kimileri yazılarını isteklere göre yönlendiriyor.Bense içimden gelenleri aktarmaya çalışıyorum.Ama yazmaya çalıştıkça kendimi ne sözlü ne de yazıyla iyi ifade edemediğimi anladım.Kendimi abartmışım galiba.İçimizdeki duyguları bir tek kendimizin yaşamadığını hepimiz biliyoruz.Ama yine de insan kendini özel hissetmek istiyor.Ama öyle değil işte.Bunu kabullenmek biraz zor kaçıyor herkese.Birkaç tane gay aşk daha vardı ama onların sonlarının iyi bitmemesi beni hayal kırıklığına uğratmıştı.İnancım sarsılmadı değil.Ama ben yine de inanmak istiyorum.Çünkü bazı şeyler inanmak daha kolay.Zaman geçtikçe insan sıkıntıya girse de dedim ya inanmak daha kolay.Okuduğum bloglardakileri insanların ilişkilerini bilemem tabi.Ama benim de ileride böyle şeyler yaşayabileceğime umut oluyordu.'Biseksüel' blogunu kapatmış olsa da umarım aşkını hiçbir zaman sonlandırmaz.Umarım birbirini bulan insanlar çoğalır.Ben de kendim için biraz daha cesaret toplayabilirim sanırsam.

Nerdesin?Ne zaman geleceksin?Sen de beni bekliyor

Nerdesin?Ne zaman geleceksin?Sen de beni bekliyor musun?Kimileri yoksun diyor,var mısın gerçekten karar veremiyorum.Ama olduğuna inanmak istiyorum.Ne yapacağım şimdi?İhtiyacım var,görmüyor musun?Senin yok mu?Belki hiç gelmeyeceksin.Belki yoksun.Daha zaman var değil mi?Ama iyi değilim ben.Arıyordum seni ama bir iz bile bulamadım.Peki ileride olucak mı?Garantisi var mı ki?Ömrüm boyunca yalnız kalamam ben.Bencillik değilbu.İstiyorum seni.Anladığımda gurur yapmam inan.Bilmeni istiyorum beni her şeyimle.Konuşmam gerek.Paylaşmam gerek.Bir ihtiyaç bu.Hem de en büyüğü.Çok az kişi karşılaşmış onla.İçim bomboş mu kalıcak?Sensiz olmasın hayat n'olur.Gelmezsen ne olucak,bilmiyorum.Yaşamazsam niye geldim ben?Yaradan yaratmadı mı eşimi.Buluşmadan kaybettim seni.Bulucak mısın beni?Buluşamazsak ben ne yapayım?Öbür hayat var mı ki söylesinler bana yerini?Gerçek ne ki?Sen gerçek misin ki?Olur mu bu kadar büyük hayal?Abartı diyorlar.Olmaz diyorlar.Gerçek değil diyorlar.Öyle mi gerçekten.Söylesene.Bir ışık var uzakta.Ulaşılır mı oraya?Ölmek istiyorum seninle?İçimdeki parçanın birleşmesini istiyorum.Bütün olmak hayalim.Olan var mı acaba?Nasıldır bu duygu?Her şey anlamsız kalmaz mı ondan başka?Sen o değil misindir artık?Senle ölemez miyim ben?Sen de beni seveceksin di mi?Şüphe olmayacak.İnat olmayacak.Yalan olmayacak.Çok büyük şey bu,biliyorum.Hem de çok büyük.Olmaz diyecekler biliyorum.Benim de içimdeki bazen öyle söylüyor.İnanmak istemiyorum kendime.Sen de beni seveceksin.Bunu her zaman bileceğiz. Çok mu büyütmüşüm.Yine bir saçmalama........

Kendimi yetersiz hissediyorum.Kendimi her konuda yetersiz

Kendimi yetersiz hissediyorum.Kendimi her konuda yetersiz hissediyorum.İnsan ilişkilerinde,derslerde,hayattada,kültürde,özgünlükte... her şeyde yetersiz hissediyorum.Kendime haksızlık yaptığımın farkındayım.Olaylara karşı neden bu kadar karamsarım anlamıyorum.Bazen kendimi sıkıcı buluyorum.Kendi boşluğunda,amaçsızlığımda savrulup duruyorum.Her geçen gün zaman geçiyor.Üniversite sınavı yaklaşıyor.Bir şeylerin elinden tutmak için zaman var ama yine de kendimde başlamak için güç bulamıyorum.En güzel yıllarım melankoliyle geçiyor.Aslında böyle değilimdir.Beni dışarda görenler mutlu olduğumu sanırlar.Belki mutluyum ama farkında değilim.Ya da mutlulukta bile açgözlülük yapıyorumdur.Hep daha fazla hep daha iyi hep daha güzel.Her şeyin daha fazlası.Bu güdüyü içimde beslemek istemiyorum artık.Ama bunlar değiş dediğinde olmuyor.Akşamları insan kendi benliğine çekiliyor.Kendime çekildiğimde hep umutsuzluk,huzursuzluk var.Böyle olmak istemiyorum aslında.Kendimi buna şartlandırmış bile olabilirim.Ama geceleri hep beni bu duygular kucaklıyor.Çevremde o kadar çok uyarıcı var ki.Yapmak istediklerimi yapamamak canımı o kadar çok acıtıyor ki.Yapmam gereken yıllık ödev,çalışmam gereken sınavlar,önümde kocaman bir sınav,istediklerim,yapamadıklarım,yapmak istediklerim...o kadar çoklar ki beynime üşüştüklerinde düşünemez duruma geliyorum bir an.Uyuşmuşluk hissi,bıkkınlık,usanmışlık...Ve bu dediklerimi o kadar çok kez yaşıyorum ki artık sıkılmaya başladım.Dışardan kendime baktığımda her zamanki gibi abarttığımı sanıyorum.Ama aklıma bunu geçirtemiyorum.Ders çalışmam gerek ama çalışmıyorum,madem çalışmıyorsun istediklerini yap.Onda da suçluluk duygusu sarıveriyor.İkisi arasında kalmışım ama hiç birinin ucundan daha tutamıyorum.Günler böyle geçiyor ve bu da sinir bozucu.Haytımda son zmanalarda değişmeler oldu.Anneme eşcinselliğimi açıklamam,ilk kez cinsel ilişkiye girmem gibi.Bunlarla uğraşmak zor.Kendimi anlatmak istiyorum.Anlatamıyorum...Beynim cümlelere dökemiyor yaşadıklarımı.Anlatırsam bazı şeylerin bozulacağından korkuyorum.Ne kadar saçma bir düşünce.Anlatırsam büyüsü kaçar.Sanki öyle bir büyü varmış gibi.Kendi özelimi insanlara özellikle hiç tanımadığım,görmediğim insanlara anlatmak biraz korkutucu.Bazen hiç kimse yazacaklarımı okumasın diyorum.Bazen kendi kendime yaşatılarımı yazayım diyorum kendime kendim için.Ama bunları başkaları da okusa ne olur ki?Sanki Melissa P.'nin erkek versiyonuyumda.Yaşadıklarım çok farklı,kimsenin aklına dahai getiremeyeceği şeyler sanki.Herkes gibi bende yaşıyorum.Ve yaşadıklarımı anlatmak istiyorum.Son zaman zarfında anneme eşcinsel olduğumu söyledim.Galiba söyleyeli 2 ya da 3 ay oldu.Bunu anlatmak istityorum.Kimseye anlatmadım.Okuyan olsun olmasın anlatmak istiyorum.Belki biraz içimi dökmüş olurum.Görücez bakalım........

Uzun zamandır yazı yazmıyorum..Yazmak içimden geliyor ama sanki

Uzun zamandır yazı yazmıyorum..Yazmak içimden geliyor ama sanki bir şey beni alıkoyuyor..Ama anlatmalıyım..Anlaşılmaya çalışmadan anlatmak istiyorum sadece..Ve de anlatıcam......

Bir ay...Bir ay boyunca yaşadıklarım beni biraz yordu sanırım........

İlk mim Martielex'ten geldi. Konu: 'Şimdiye kadar neler

İlk mim Martielex'ten geldi. Konu: 'Şimdiye kadar neler keşfettim ve keşfediyorum ? '

-Hayatımın istediğim gibi gitmediğini fark ettiğimde salla gitsin demenin ne kadar rahatlatıcı olduğunu

-Dengesizin biri olduğumu

-Eşcinselliğimi çok sevdiğimi

-Farklı yerleri dolaşmak ve dünyayı biraz da olsa tanımak istediğimi

-İnsanların kalplerinin her şeyden değerli olduğunu

-Tatili çok sevdiğimi

-Bilinçaltının düşünüldüğünden de önemli olduğunu

-Ayrım yapmaya tahammülüm olmadığını

-Bazen bazı şeyleri çok abarttığımı

-İnsanların düşüncelerini yıkmanın çok zor olduğunu

-Üşengeçliğimden nefret ettiğimi

-İnsanın ruh eşi diye bir şeyinin olmadığını

-Yaşlanmaktan korktuğumu

-Saçmalamayı sevdiğimi

-İnsanlarla asla küsemediğimi

-Öldüğümde beni solucanların yemesini istediğimi

-Açgözlülüğün hoş bir şey olmadığını

-Sudayken kendimi çok rahat hissettiğimi

-Aynı şeyleri sorgulamaktan bıktığımı

-Hava değişikliğinin bana çok iyi geldiğini

-Eğitim sisteminden nefret ettiğimi

-Ailenin önemini

-Sevginin ne kadar önemli olduğunu

-Kendine göre insan bulmanın ne kadar zor olduğunu

.....

Bende Okyanu∫takί rüzgaſ 'ı mimliyorum.

Yaş diye bir şey var mı? 17 belki 18 belki 24 arasındaki büyük

Yaş diye bir şey var mı? 17 belki 18 belki 24 arasındaki büyük farkı söyler misiniz bana? Bazen anlamak için yaşanmışlık gerekiyor. Anlamak için biraz daha yıllanmışlık. Peki beni anlatan , aklımı söyleyen yaşım mı peki? Tabiki hayır. Aklın yaşı var mı? Aklımın yaşı yok. Peki gelişmeden söz edebilir miyim , bilmiyorum. Sence yaş o kadar önemli mi? Hayatı yaşamak için zamanı beklemeye vakit var mı? Aşık olmak için yaş önemli mi? Cinsellik ne zaman ruhuma girmeli? Kalıplaşmışlara bağlı mı kalıcam? Kendimi kontrol etmeye mi çalışıcam? Neden akan nehirlerimi durdurayım. İstediklerimi yapmam için beklemek bir erdem mi ki ? Hayat bekleyenleri benim gibi yapıyor. Biraz boş. Biraz dolu. Gençlik bazen bahşedilen bir hediye gibi , bazen de sadece bir süreç. Herkesin yaşadığı , yaşaması gerektiği...